-නුඹ නො ඒ නම් කියන්න-
-සෞම්ය සඳරුවන් ලියනගේ-
නො පළ පෙම් කවි...
බොහෝ පෙම් කවි ලියූ පසුවද
සියුම් කැපුමක් මෙන් රැඳී
නො ලී කවියක් තිබිය නො හැකිද
හදේ යම් රිදුමක් දිදී
තියුණු රුදු සැත් ලෙසින් සැමරුම්
සෙමෙන් පාරන'මුත් ඇනී
සිඳිනු හැකි වෙද කෙලෙස, කිකලෙක
එවන් හද පාරන බැමී
ඉතින් එබැවින් නවතිමී
හදින් පිටමං නොකරමී
නිතින් ගිනිගත් හදින් දැවෙමින්,
දරා ඉමිහිරි වේදනාවන්,
පෙමින්, සඟවා තබා ගන්නෙමි
නො ලී එ'සහන් ගීතිකාවන්,
සදාකාලික තැවුල් පොදියක
රැඳී හද පෙලුවත් නිතී;
ලියා අවසන් කවක් කෙළවර
මැකී - වියැකී යා නො දී
ඇතැම් පෙම් කවි හදේ ගැඹුරක
රකිමි, එනමුදු නො ලියමී;
දරා විඳගමි
දැවී මිය යමි
ලියා පිටමං නොකරමී
මෑතකදි මේ කවිය ගීතයක් බවට පත් වෙද්දි, කවියේ punch lines බවට පත් වුණු අවසානය, ගීතයෙන් ගිලිහීම දුකක්.

ලස්සන වගේම වැදගත් පොතක්..
ReplyDelete